เนื้อเพลง ห่วง (คนไกล) โดย รามเกียรติ์

เป็นความบังเอิญ หากเธอได้ยินเพลงนี้
ดังขึ้นมา แค่เธอ พอดี
ก็อยากให้เธอลองฟังก่อน
ยังจำได้ไหม เสียงคนเดียวกัน
ตอนที่เขาเคยบอกรักเธอ ก่อนนอน
ทุกคืนลองย้อนขึ้นดู

เป็นแค่ความกังวล ของคนห่างกันก็มีบ้างที่ข้องใจ
แต่งเป็นเพลงนี้แทนความห่วงใย ให้เธอได้ยิน

ว่า กลัวเธอนอนห่มผ้าไม่ดี
กลัวไม่มีคนเกาหลังให้
กลัวกลางคืนเธอจะฝันร้าย
ใครจะกล่อมให้เธอนอน
กลัวว่าเธอจะผอมไป
กลัวเธอกินไม่ได้เหมือนก่อน
กลัวทุกครั้งที่ฟ้ามันร้อง
ใครจะคอยกอดเธอ

กลัวไม่มีคนคอยนวด
ตอนเธอปวดมาจากงานที่เจอ
กลัวว่าใครที่เขาไม่ชอบเธอ
พูดไม่ดีให้เธอได้ยิน
กลัวว่าเธอเจ็บไข้ไม่บาย
ใครจะคอยหายาให้กิน
กลัวใครทำน้ำตาเธอไหลริน
หากว่าเธอยังคงได้ยิน ให้รู้มีคนห่วง

เป็นแค่ความกังวล ของคนห่างกันก็มีบ้างที่ข้องใจ
แต่งเป็นเพลงนี้แทนความห่วงใย ให้เธอได้ยิน

ว่า กลัวเธอนอนห่มผ้าไม่ดี
กลัวไม่มีคนเกาหลังให้
กลัวกลางคืนเธอจะฝันร้าย
ใครจะกล่อมให้เธอนอน
กลัวว่าเธอจะผอมไป
กลัวเธอกินไม่ได้เหมือนก่อน
กลัวทุกครั้งที่ฟ้ามันร้อง
ใครจะคอยกอดเธอ

กลัวไม่มีคนคอยนวด
ตอนเธอปวดมาจากงานที่เจอ
กลัวว่าใครที่เขาไม่ชอบเธอ
พูดไม่ดีให้เธอได้ยิน
กลัวว่าเธอเจ็บไข้ไม่บาย
ใครจะคอยหายาให้กิน
กลัวใครทำน้ำตาเธอไหลริน
หากว่าเธอยังคงได้ยิน ให้รู้มีคนห่วง

หากว่าเธอยังคงได้ยิน
ก่อนที่เพลงนี้จะจบสิ้น
ให้รู้มีคนห่วง ฮื้อ ฮือ